Welkom YVONNE M!
Hoe kom je bij de KrachtFabriek?
Om deze vraag te beantwoorden moet ik ruim 35 jaar geleden beginnen. Ik begon toen als Medisch Codeur in het UMC Utrecht. Het was een fantastisch baan en ik had er heerlijke collegae. Daar kwam jammer genoeg een einde aan toen ik in 2017 een heftige burn-out kreeg.
Deze heeft ruim 2 jaar geduurd. Gelukkig ben in die tijd fantastisch geholpen door mijn werkgever, arboarts, behandelaar, collegae, mijn thuisfront en vrienden.
De meeste mensen in mijn omgeving zagen het al lang aankomen behalve ik. Nee zeggen en loslaten en geduld hebben, het zijn niet mijn sterkste kanten. Toen zei mijn lichaam opeens: ‘tot hier en niet verder’, dat was duidelijk.
Toen kwam corona, dat gaf mij tijd om langzaam op te bouwen zowel thuis als (soms) op het werk.
Als vrijwilliger doe ik veel voor de hockeyclub; ik ben deelcoach geweest van het team van onze zoon, heb in het bestuur gezeten en tijdens mijn burn-out was ik op dinsdagochtend aanwezig om koffie te verzorgen bij Sportief Netwerk.
Daar op de Meerpaal heb ik Mike en Ilonja leren kennen en kwam ik dus in aanraking met De KrachtFabriek (DKF). In maart 2021 zou ik met pensioen gaan. Ik mocht wel langer blijven werken maar dan wel 32 uur en dat was mij net iets te veel. Toen ik dit aan Mike vertelde, vroeg hij of ik misschien Inspirator wilde worden.
Daar hoefde ik niet lang over na te denken en na wat gesprekken zit ik er sinds mei 2021 echt bij.
Wat vind je hier?
Ik voel me hier welkom, DKF is een heerlijke omgeving, ik voel me er thuis. Ik dacht eerst dat je alleen welkom was als je creatief bent. Maar bijv. iets kunnen organiseren is ook een talent dat hier kan worden ingezet. Na een maand zeg ik al bijna nooit meer ‘Het Moet’. Dat is me wel duidelijk gemaakt!
Het is fijn om met zoveel verschillende mensen te praten en om te zien wat ze doen en daar zelf ook van te leren. De creativiteit is prachtig om te zien. Ik vind het dan ook heerlijk om in Laden & Lossen een middag te werken.
Elke woensdagochtend organiseer ik een koffie- en thee-inloop en daar geniet ik niet alléén van. Want mensen komen er speciaal voor langs om een praatje met elkaar te maken. Ik ben daar best wel een beetje trots op.
Waar loop je tegenaan?
In DKF is het voor mij nog steeds een beetje moeilijk. Vanuit mijn werk was ik gewend met contactpersonen te werken. Dus dat je weet waar/bij wie je met welke vraag moet zijn. Hier loopt dat anders, daar is niets mis mee, alleen voor mij even wennen.
Buiten DKF kom ik mijzelf nog wel eens tegen; nee zeggen en rust nemen is het nog niet helemaal. Gelukkig weten zowel het thuisfront als de behandelaar me af en toe op een duidelijke wijze terug te roepen!
Wat zou je willen?
Voor DKF zou ik heel graag willen dat we een mooi nieuw pand kunnen vinden waar we verder kunnen. Want over anderhalf jaar moeten we hier weg en andere huisvesting gevonden hebben. Ik hoop dat we dan ook met anderen mooie dingen op kunnen zetten. Met die anderen bedoel ik bijv. de voedselbank en misschien iets van horeca erbij. Ik denk dat als we het geheel wat groter maken we dan, mede daardoor, een mooi(er) pand kunnen krijgen omdat er dan misschien meer geld is.
Zelf hoop ik nog lang b(l)ij te mogen dragen aan een mooie toekomst van DKF en Laden & Lossen.
(Interview: Peer, redactie: Tal)
