Welkom MATTHIJS PIETER!
Hoe kom je bij De KrachtFabriek?
In maart 2015 zag ik een advertentie in de krant waarin De KrachtFabriek om ‘stofjassen’ vroeg: vakmensen voor De Stadswerkplaats Houten. Ze zochten mensen die ervaring hadden op het gebied van hout, metaal, en/of handwerken. Om klussers te begeleiden en toezicht te houden in een werkplaats. Voorheen was ik gebouwenbeheerder bij Van Houten & Co en daar werd De KrachtFabriek wel eens genoemd. Ik had interesse in de hout- en in de metaalwerkplaats.
Ik verveelde mij thuis, voor de maatschappij was ik arbeidsongeschikt.
De Stadswerkplaats Houten was een initiatief van Ben Smits en Repair Café Houten en werd mede mogelijk gemaakt door De KrachtFabriek.
Ik ben gestart met één middag in de week. Ik had het hier zo naar mijn zin, dat het dagelijks werd en na twee maanden had ik een 1 op 1 introductiegesprek met Karin.
Wat vind je hier?
Hier vind ik vooral saamhorigheid, inspiratie, gelijkgestemden en uitdagingen. Ik word getriggerd om uit mijn comfortzone te stappen. Voorheen zat ik in de schoonmaak, was ik manager, en deed verder niets. Hier heb ik het hout herontdekt, en metaal. Ook heb ik meegekeken met Tinkerinq. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar ik doe hier van alles: ik sta voor groepen, leg dingen uit, organiseer bijeenkomsten en notuleer vergaderingen.
Waar loop je tegen aan?
Ik heb moeite met het onbegrip over (mijn) narcolepsie. ‘Die meneer is lui want hij valt zomaar in slaap.’ Narcolepsie is een slaap- en waakstoornis, waarbij je ’s nachts zeer regelmatig wakker wordt. Hierdoor voel ik mij overdag vaak slaperig en duf, kan ik een slaapaanval krijgen en plotseling in slaap vallen.
Hier valt het mee, hier word ik gewaardeerd. Buiten mijn gezin en DKF accepteren mensen dit niet en zeggen ‘jaja, jij valt zomaar in slaap?!’
Wat zou je willen?
Dat iedereen elkaar accepteert zoals ie is. Dat iedereen elkaars waarde kan zien. Niemand is meer of minder dan een ander.
(Interview: Peer – redacte: Olga)
