Welkom RICHARD
Hoe kom je bij De Kracht Fabriek?
Ruim 5 jaar geleden belandden wij in Houten, waar we met een groep mensen een ekowijk hebben gerealiseerd. Dit heeft jarenlang veel werk met zich meegebracht.
Naarmate dat werk wat minder werd, kreeg ik toenemend behoefte me ook wat buiten ons wijkgebeuren te gaan begeven. In gesprekken met Houtenaren, zowel als in het Groentje, kwam de DKF een paar maal langs en dat maakte mij nieuwsgierig. Al pratend met Wout en Guido sprak de mix van deelnemers me erg aan en zo belandde ik bij DKF.
Wat vind je hier?
De woensdagochtend is inmiddels mijn vaste DKF moment in de week. Onder de bezielende (koffie-) leiding van Yvonne is er dan meestal ruim de tijd voor een leuke discussie en/of gedachtewisseling en voor het ontmoeten van nieuwe gezichten. Momenteel neem ik deel aan een 4-delige dicht-workshop van Johan, voor mij iets totaal nieuws en erg leuk en inspirerend.
Waar loop je tegenaan?
Waar ik tegenaan loop is dat mijn energie me regelmatig flink beperkt bij de dingen die ik doe. Enkele jaren geleden werd bij mij Lyme geconstateerd en die speelt nog regelmatig op. Mede daardoor heb ik niet zoveel van mijn tijd en energie ter beschikking voor DKF.
Wel gaf ik met veel plezier zelf een workshop over hoe ik als huisarts opschoof richting aanvullende geneeswijzen; daarnaast hoop ik binnenkort de mogelijkheid te bieden voor deelname aan een voorlichtingsdag over de ekowijk waarin mijn vrouw Angela en ik nu al bijna 6 jaar wonen.
Wat zou je willen?
Als hulpverlener heb ik altijd veel voor anderen gezorgd. Ik vond dat ook erg bevredigend, maar deed mezelf en mijn omgeving daarbij zeker regelmatig tekort. Ook de zorg voor onze ernstig gehandicapte dochter Anouk vergde 22 jaar alle beschikbare energie. Zij is in 2009 overleden. Ik ben dan ook vaak een beetje leeg.
Ik zou graag meer tijd willen kunnen besteden aan beeldhouwen, een hobby waarover ik lange tijd alleen maar praatte maar die ik sinds 12 jaar met veel plezier beoefen. Met name de hardere steensoorten vormen voor mij een grote uitdaging.
Ik merk de laatste tijd echter dat ik ook tijdens het hakken er nog steeds regelmatig gespannen bij sta. Ik maak er dan toch een soort werken van. Daarbij steeds weer de ontspanning toe te kunnen laten zou mooi zijn.
(Interview: Peer en Johan)
