Klussen & masseren

Welkom PEER!

Hoe kom je bij De KrachtFabriek?

Tijdens de oprichting van het Repair Café in Nieuwegein kwam ik in contact met Birgitte. Vol enthousiasme vertelde ze over De KrachtFabriek. Met effect! Ik werd zo nieuwsgierig dat ik een keer met haar mee ben gegaan. ‘Hier ben ik hartstikke welkom!’ Het bezoek aan De KrachtFabriek gaf mij zo’n mooi gevoel, dat ik zonder te weten wat ik precies zou gaan doen, inspirator werd.

Wat vind je hier?

Het was mijn idee om bij De KrachtFabriek te gaan masseren, maar eerst moest er een ruimte geschikt gemaakt worden. En ik wilde een kastje voor mijn massagespullen maken. Thuis had ik van karton een schaalmodel gemaakt van het kastje wat ik voor ogen had. Ik vroeg hulp aan Arjan om het te verwezenlijken, omdat ik onzeker geworden was en de klus niet aandurfde. Vanwege een progressieve oogaandoening heb ik maar een beperkt gezichtsveld. Je kunt het vergelijken met het kijken door een smalle wc-rol. Mijn gaandeweg verslechterende zicht heeft behoorlijk ingehakt op mijn zelfvertrouwen.

Arjan keek vol bewondering naar mijn modelletje, ‘Wauw, dat je dat zelf gemaakt heb!’, en adviseerde om het gewoon zelf te gaan doen, en als ik hulp nodig had, hij dat wel zou horen. Dat zetje had ik net nodig. Het kastje is niet precies geworden hoe ik het wilde, want door al dat geklus kwam ik niet meer toe aan masseren en dát wilde ik nu juist zo graag. Maar hoe daarmee te beginnen? Tot ik Menno tegen het lijf liep, die mij vroeg hoe het met mij ging; een moment later was hij mijn eerste klant.

Zo kwam beetje bij beetje mijn zelfvertrouwen weer terug. De KrachtFabriek is voor mij een bijzondere leerschool. Ik leer hier ook om met verschillende soorten mensen om te gaan, en zelfs moeilijke gesprekken aan te gaan als dat nodig is.

Waar loop je tegenaan?

Tegen mezelf. Het is mijn intentie om even los te komen van thuis en bij De KrachtFabriek iets te gaan maken of doen. Heel verleidelijk is het voor mij om hier in andere stromen mee te gaan waardoor ik niet toekom aan de dingen die ik eigenlijk zou willen doen.

In verband met de veiligheid zijn er afspraken gemaakt binnen De KrachtFabriek, zo ook het afsluiten van een paar creatieve werkruimtes. Maar het afsluiten van ruimtes beperkt mij, ook mijn creativiteit, omdat ik deze niet altijd kan laten stromen als ik een impuls heb.

Wat zou je willen?

Ik zou willen dat ik gewoon gefocust mijn ding kan doen. Dat ik hier binnen kom, iedereen gezellig even gedag zeg, dan mijn focus kan verleggen naar datgene waar ik op dat moment graag mee aan de slag wil.

(Interview: Chantal – redacte: Olga)