Inspireren & motiveren

Welkom GEORGETTE!

Hoe kom je bij De KrachtFabriek?

Ik had er wel eens wat over gelezen, krachtfabriek, voor werkwillenden. “Hallo, ik ben afgekeurd! Wie wil mij nog hebben!” Ik had het idee dat hier veel gesolliciteerd en genetwerkt  werd.

Mijn hele leven ben ik creatief geweest. Ik ben opgeleid tot activiteitenbegeleidster. Altijd was ik aan het geven, bezig voor anderen en andermans kinderen. Ik kon veel liefde kwijt in mijn werk met verstandelijk gehandicapten en ondertussen al 30 jaar afgekeurd voor dit mooie werk .

Toen raakte ik in korte tijd veel kwijt: een aantal familieleden en mijn beste vriendin; allemaal overleden. Ik had geen ouders meer, ik was zelf geen moeder, ik was geen mantelzorger meer, ik had geen werk en geen vrijwilligerswerk meer. Ik raakte mijzelf kwijt.

Wat voor nut had ik nog voor de maatschappij? In die stemming stond ik voor De KrachtFabriek en dacht “Wat kan mij het schelen, ik ga gewoon naar binnen”.
Binnen werd ik lief ontvangen en ik kreeg een rondleiding. Toen we in het atelier kwamen, begon er van alles in mij te borrelen: het voelde als een soort speeltuin met al die spullen. INSPIRATIE ! En ineens wist ik het: ik was een inspirator!

Het intake gesprek met Karin was heel verhelderend . Ik ben ook niet meer weg gegaan. Ik ben  gaan snuffelen, en daar kwam een zeemonster uit. Dat was het eerste werk dat ik in jaren weer maakte. Het hangt boven mijn werktafel in het atelier. Voor mij ging de hele wereld weer open.

Wat vind je hier? 

Nieuwe familie, vrienden,  inspiratie, gezelligheid, mogelijkheden. Dat ik altijd welkom bent, dat mensen elkaar gedag zeggen, dat iedereen gezien wordt. Dat mensen elkaar helpen. En ook dat iedereen leert (mag leren) van zijn of haar fouten, leren door workshops. Ik mag hier dingen uitproberen. Als het mij interesseert, wil ik graag meedoen. Ik vind het ook leuk bij nieuwe inspiratoren te zijn tijdens de introductiebijeenkomsten. Ik vind het interessant wat mensen beweegt, waarom ze DKF opzoeken en wat ze te bieden hebben.

Ik ben in hart en nieren inspirator: anderen inspireren, oppeppen, laten zien wat nog mogelijk is. Soms kom ik alleen even langs om mijn boterhammetje op te eten. Dan krijg ik veel terug van mensen, dan heb ik het gevoel dat ik toch nuttig ben. Als ik zelf ergens mee zit, is er altijd wel iemand die even wil luisteren.

Waar loop je tegen aan?

Mijn energieprobleem. Dat ik op een goeie dag maar 5 uur iets kan doen, en dat kan dan ook alleen maar zitten in mijn stoel (= elektrische rolstoel) zijn. Als ik in het atelier ga werken, is het na 2 uur al bekeken. Soms moet ik ineens weg omdat ik merk dat het fout gaat gelukkig zijn er altijd mensen die willen helpen.
Het beperkt mij wel, ik zou graag aanspreekpunt willen zijn.. Maar ik moet ‘gewoon’ leren meer te vragen en te aanvaarden dat sommige dingen niet meer gaan. In mijn hoofd blijf ik creatief en energiek. Dat blijft altijd lastig, ik ben een gretig mens.

Ik neem wel ‘projectjes’ aan. Zoals vlaggetjes naaien voor de Alp d’HuZes. Snoezelkussens voor demente ouderen, schilderij met buurtkinderen op burendag, omgekeerde adventskalender. Zo ook van een paspop een kunstwerk maken. Het is fijn als je weer ergens trots op kan zijn.. Die freule die nu voor de Popup Store staat, heb ik samen met Marjon gemaakt; samen zijn we een goed team. We vullen elkaar aan. Hoe leuk die freule Danique Krachtfabrique  ook is geworden, het geeft wel frustratie. Normaal zou ik die pop in een week klaar hebben, nu kostte het een half jaar.

Het leukste vind ik het om te tekenen , schilderen en  werken met bestaande dingen die anders weggegooid zouden worden. Ik werk vanuit mijn gevoel, nooit met een plan. Pas later kom ik er achter wat ik er mee bedoeld heb; een stuk verwerking zit er dan in. Het liefst werk ik met iemand samen.

Wat zou je willen?

Dat ik meer zou kunnen doen. Ik wil leuke projecten oppakken, nieuwe technieken aanleren, waar ik mijn creativiteit in kwijt kan, in de breedste zin van het woord. Ik zou ook heel graag dansen en zingen willen oppakken en blijven babbelen en plezier maken. Maar ook meer mijn aandeel in de krachtfabriek in het algemeen uitbreiden binnen mijn mogelijkheden.

(Interview: Peer, redactie: Olga)